به کارگیری اسید سولفوریک غلیظ در ساخت دیوار چین خبرساز شد

اسید سولفوریک غلیظ سولفوریک نیز به نام سولفوریک (H2SO4) که روغن ویتریول یا هیدروژن سولفات نیز نامیده می شود، مایع متراکم، بی رنگ، روغنی و خورنده است.

یکی از مهمترین مواد شیمیایی از نظر تجاری. اسید سولفوریک به صورت صنعتی از واکنش آب با تری اکسید گوگرد تهیه می شود (به اکسید گوگرد مراجعه کنید)، که به نوبه خود از ترکیب شیمیایی دی اکسید گوگرد و اکسیژن یا توسط فرآیند تماس یا فرآیند محفظه ساخته می شود.

در حقیقت در غلظت‌های مختلف از این اسید در ساخت کودها، رنگدانه‌ها، رنگ‌ها، داروها، مواد منفجره، شوینده‌ها، نمک‌ها و اسیدهای معدنی و همچنین در پالایش نفت و فرآیندهای متالورژی استفاده می‌شود.

در یکی از آشناترین کاربردهایش، اسید سولفوریک به عنوان الکترولیت در باتری های ذخیره سرب-اسید عمل می کند.

اسید سولفوریک خالص دارای وزن مخصوص 1.830 در 25 درجه سانتیگراد (77 درجه فارنهایت) است. در دمای 10.37 درجه سانتیگراد (50.7 درجه فارنهایت) یخ می زند.

در واقع هنگامی که گرم می شود، اسید خالص تا حدی به آب و تری اکسید گوگرد تجزیه می شود. دومی به صورت بخار خارج می شود تا زمانی که غلظت اسید به 98.3 درصد کاهش یابد.

این مخلوط از اسید سولفوریک و آب در دمای ثابت 338 درجه سانتیگراد (640 درجه فارنهایت) در یک فشار اتمسفر می جوشد. اسید سولفوریک معمولاً در غلظت های 78، 93 یا 98 درصد عرضه می شود.

اسید سولفوریک بی آب خالص به دلیل تمایل به آب در طبیعت وجود ندارد. فعالیت آتشفشانی می تواند منجر به تولید اسید سولفوریک شود، بسته به انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به آتشفشان های خاص، و آئروسل های اسید سولفوریک ناشی از فوران می توانند سال ها در استراتوسفر باقی بمانند.

سپس این ذرات معلق در هوا می توانند به دی اکسید گوگرد (SO2) تبدیل شوند، که یکی از اجزای تشکیل دهنده باران اسیدی است، اگرچه فعالیت آتشفشانی سهم نسبتاً کمی در بارش اسیدی دارد.