فندق را با نام های فیبر و نارگیل نیز می شناسند. با این حال، اصطلاح “filbert” خارج از سبک در نظر گرفته می شود.
سه نوع فندق ایرانی اردبیل برای آجیل کشت می شود: اروپایی (یا معمولی)، آمریکایی و منقاری.
در حال حاضر، گونه اروپایی حدود 99 درصد از فندق مصرفی مردم در سراسر جهان را تامین می کند.
فندق آمریکایی مقاوم است و در زمستان به خوبی خود را حفظ می کند، اما در برابر بیماری به نام بلایت شرقی آسیب پذیر است. فندق اروپایی نیز در برابر این بیماری آسیب پذیر است و در هوای سرد چندان مقاوم نیست.
عیب فندق آمریکایی این است که مغزهای کوچکتر با پوسته ضخیم تر از گونه اروپایی تولید می کند.
بیشتر فندق خام در ترکیه، ایتالیا و اسپانیا کشت می شوند.
ترکیه به طور عمده بر این صنعت تسلط دارد، اما تولید در آنجا رو به کاهش است، تا حدی به این دلیل که بیشتر به مزارع کوچک خانوادگی متکی است که صاحبان آن در حال پیر شدن هستند.
در ایالات متحده، فندق ایرانی عمدتاً در اورگان کشت می شود.
در غرب میانه بالا، مردم به طور معمول انواعی از گونه های آمریکایی و اروپایی را پرورش می دهند.
نتایج مختلفی را از نظر اندازه و سایر ویژگی های فندق اشکورات آجیل به همراه دارد.
بیشتر مزارع فندق در این منطقه از 50 درخت یا کمتر تشکیل شده است – اساساً افرادی که با پرورش این گیاهان “پای خود را خیس می کنند”.
شکل ظاهری درختان فندق که در ایالات متحده رشد می کنند، از درختچه های کم ارتفاع تا درختان 20 فوتی متفاوت است. فیشباخ معتقد است که یک “درختچه فشرده” بهتر از یک درخت برای غرب میانه بالا مناسب است.
- منابع:
- تبلیغات: