در حالی که شیره انگور بروجرد کاران به سختی از بحران اول بهبود می یافتند، انگورها دوباره در حدود سال 1878 تحت تأثیر قرار گرفتند.
این بار، کپک، بیماری ناشی از قارچ ها، و همچنین از آمریکای شمالی وارد شد. بار دیگر، کل صنعت شیره انگور بروجرد و حتی بیشتر از آن در معرض تهدید است، زیرا هیچ گونه مقاوم در برابر این بیماری وجود ندارد.
راه حل مشکل به طور تصادفی کشف خواهد شد. پروفسوری به نام الکسیس میلاردت در حین بررسی شیره انگور بروجرد در منطقه مدوک متوجه می‌شود که برخی از آنها تحت تأثیر این بیماری نیستند.
او همچنین مشاهده می کند که در این گیاهان، انگور با ماده ای مایل به خاکستری متمایل به سبز، سولفات مس، محصولی با خاصیت تصفیه کنندگی قوی پوشیده شده است.
او متوجه می شود که صاحبان تاکستان آن را روی گیاهان کنار جاده ها اعمال می کنند تا از دزدان احتمالی انگور جلوگیری کنند.
از این رو، در سال 1885، Millardet مخلوط Bordeaux را ایجاد کرد که حاوی آهک خشک شده است که تهاجمی سولفات مس را کاهش می دهد.
این مخلوط دارای خاصیت قارچ کشی است که بعداً به طور گسترده مورد استفاده قرار خواهد گرفت. به لطف آن، تاکستان های اروپایی از ورشکستگی نجات یافتند و تقریباً برای یک قرن، این تنها درمانی بود که برای جلوگیری از این بیماری استفاده می شد.
برخلاف قارچ کش های جدید توسعه یافته در دهه های اخیر، مخلوط بوردو در کشاورزی ارگانیک پذیرفته شده است. با این حال، استفاده از آن در سازمان های صدور گواهینامه بحث برانگیز است.
موسسه ملی تحقیقات زراعی فرانسه (INRA) نتایج مطالعاتی را منتشر کرده است که نشان می دهد مس موجود در این فرنی در خاک تجمع می یابد.
در دوزهای بالا، اگرچه برای حیوانات و انسان نسبتاً بی ضرر است، اما می تواند برای گیاهان و میکرو فلور خاک سمی باشد.
